Rayén had geruisloos haar eerste pup (teefje) neergelegd om 4.00 's nachts. Naomi kwam half 6 aan en om 7 uur werd nummer 2 geboren. Helaas zat er geen leven in en hebben we hem nog proberen te reanimeren en beademen. Maar zonder succes. Was echt heel verdrietig. Een heel mooi manneke en zag er echt perfect uit.
Daarna kwam er rust... Te veel rust... 2 uur ging voorbij, geen weeën. 3 uur... 4 uur. Na vijf uur geen weeën werden we toch wel ongerust. Advies, toch de dierenarts bellen. Die zei, kom maar dan kijken we wel even. Dus wij hop in de auto met pup in bak met kruik en handdoek en Rayen.
Onderzoek wees niet wat uit. Zat nog geen pup in het geboortekanaal dus spuitje om toch proberen die weeën op te wekken. Met een uur moest er wel resultaat zijn. Wij weer naar huis.
Na ruim een uur later... Nog niks. Weer de dierenarts bellen.
Er zat niks anders op dan een keizersnee.
Nog langer wachten. Tergend langzaam gaat de tijd dan. Uiteindelijk kregen we het verlossende telefoontje. We waren niks te vroeg met de keizersnee. Ze had namelijk een scheurtje in haar baarmoederwand. Bij langer wachten was Rayen er een stuk slechter aan toe.
Drie reuen gezond en vitaal geboren 🎉🎉
Dus met 4 pups in een bakkie met een kruik en handdoeken en een hele slaperige Rayen terug naar huis.
Eindelijk rust. Rayen is nu nog aan het bijkomen. (Ik ken er nog een die daar aan toe is)
Pups gaan goed. Drinken, poepen, plassen, schreeuwen en kruipen. Prima dus. Eerste uren blijven altijd spannend maar dit hebben we gehad.
Reactie plaatsen
Reacties